Olga Tokarczuk w swojej słynnej książce „Księgi Jakubowe” odtworzyła prawdziwą historię grupy Żydów pod przewodnictwem Jakuba Franka z przełomu XVIII i XIX w. Znaczna część tej książki dotyczy ich konwersji na chrześcijaństwo. Przyjęcie przez nich chrztu miało charakter publiczny i zyskało nawet pokaźny rozgłos. Żydzi chcieli poprzez konwersję poprawić swój społeczny statut, liczyli na to, że zostaną uszlachceni. Ich mecenasami, a dokładniej mówiąc, ojcami i matkami chrzestnymi były postacie z arystokratycznych kręgów, które sądziły, że w ten sposób przyczyniają się do krzewienia świętej wiary. Opowieść Tokarczuk jest tak niezwykła, że aż wydaje się nieprawdopodobna.
Przykład podobnej historii mieliśmy w Garwolinie w 1845 r.
Kurjer Warszawski, 13 maja 1845, nr 123
Artykuł pochodzi z e-Biblioteki Uniwersytetu Warszawskiego, a jego oryginał znajduje się w Bibliotece Uniwersytetu Warszawskiego.
