Urodził się 3 marca 1913 roku w Żabieńcu k. / Parysowa. Jego rodzicami byli Józef Stachowski i Aleksandra z d. Michalik. Był pochodzenia chłopskiego. Stracił rodziców w młodym wieku i wychowywało go rodzeństwo. Od 14 roku życia kształcił się o własnych siłach. W 1932 roku ukończył Gimnazjum w Garwolinie. Studiował polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim. Stopień magistra uzyskał na podstawie pracy o poezjach Cypriana Kamila Norwida. W latach 1933-1936 związany z Klubem Artystycznym “S”. Pierwsze utwory drukował w 1933 r. w piśmie wydawanym przez Koło Literackie Studentów Uniwersytetu Warszawskiego, oraz w 1935 r. w “Lewarze” i “Okolicy Poetów” gdzie uzyskał nagrodę w konkursie za wiersz “Świt”. Po ukończeniu studiów, jako magister filozofii w zakresie filologii polskiej, posiadając studia pedagogiczne i państwowy egzamin nauczycielski, oraz po odbyciu służby wojskowej, pracował w latach 1935-1936 w Gimnazjum Górskiego w Warszawie, a następnie w Milanówku i na kursach maturalnych w Warszawie. Józef Stachowski był zdolnym polonistą i wybitnym poetą. Przed wojną wydał tomik poezji pt. “Jaworowa Baśń”. Lata okupacji hitlerowskiej poświęcił pracy w tajnym szkolnictwie i uczestniczył w konspiracyjnych imprezach kulturalnych. Całą okupację przebywał w Warszawie, w lipcu i sierpniu 1944 roku spędzał wakacje w rodzinnym Żabieńcu i to tu zastało go Powstanie Warszawskie. Z dniem 1 września 1944 roku rozpoczął pracę jako polonista w Gimnazjum w Garwolinie. Zamieszkiwał wtedy u brata w Żabieńcu. W 1938 r. poślubił Marię Kazimierę z d. Talma z Głoskowa. Zginął tragicznie w wypadku komunikacyjnym 30 grudnia 1944 r. koło Puznowa Starego. Pozostawił po sobie żonę i 8-miesięcznego syna.
Pochowany został na cmentarzu parafialnym w Garwolinie, a ulica przylegająca do cmentarza od południa nosi jego imię.
Lokalizacja grobu: Sektor: 6, Rząd: 5, Numer: 2
Opr. KK
