Stanisław Radzik ps. „Sawicki”, „Konrad”, „Maxim”

Urodził się 1 lipca 1922 r. w Wólce Gruszczyńskiej (gm. Wilga). Jego rodzicami byli Władysław i Anna z d. Kasprzak. Stanisław uczęszczał do szkół w Wildze i Garwolinie. Następnie rozpoczął studia na Wyższej Szkole Inżynierskiej im. Hipolita Wawelberga w Warszawie. Mając 20 lat wstępuje do konspiracji, a dokładnie do Narodowych Sił Zbrojnych, do oddziału kapitana „Romana”. Do działalności w konspiracji zachęcony został przez brata Henryka Radzika. W Warszawie mieszkał przy ul. Kazimierzowskiej, a później przy ul. Złotej.

Stanisław Radzik

Jego miejscem koncentracji w czasie godziny „W”, 1 sierpnia 1944 roku był Plac Dąbrowskiego 2/4. W czasie Powstania Warszawskiego walczył w I Obwodzie „Radwan” (Śródmieście) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej w zgrupowaniu „Bartkiewicz” w 4 kompani – III plutonie (OS NSZ por. „Żubra”). W czasie walk 27 sierpnia 1944 roku w budynku Gimnazjum im. Mikołaja Reja (pl. Małachowskiego 1) zostaje ciężko ranny (utrata nogi) od wybuchu granatu. W wyniku poniesionych ran, Stanisław umiera 31 sierpnia 1944 r. Po zakończeniu działań wojennych ciało Stanisława zostało ekshumowane w 1945 roku i zostaje przewiezione furmanką przez jego brata Henryka w Warszawy do Wilgi. Został tam pochowany na miejscowym cmentarzu w grobie rodzinnym.

Na ulicach Warszawy. Zima przed Powstaniem Warszawskim 1943-1944. Od prawej: Stanisław Radzik, jego siostra Kazimiera Serwa z d. Radzik i jej mąż Teofil Serwa.
Podziel się tym ze znajomymi! Poinformuj ich o garwolin.org

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *