Józwicki Bronisław pseudonim „Boruta” urodził się w Łaskarzewie, powiat Garwoliński w dniu 19 marca 1898 roku. Był synem Jana i Marjanny z Śliweckich. Katolik. Od najmłodszych lat wychowywał się przy rodzicach. Po ukończeniu 7-ego roku życia rozpoczął naukę w szkole miejskiej w Łaskarzewie. Wykształcenie otrzymał w zakresie trzech oddziałów szkoły powszechnej.
Po ukończeniu szkoły uczył się rzemiosła szewskiego przy ojcu, gdzie następie pracował przez kilka najbliższych lat jako szewc. W czerwcu 1916 roku wstępuje do P.O.W w Łaskarzewie – VIII lokalnej komendy I Obwodu Garwolin I Okręg Warszawa, gdzie pracuje nieprzerwanie, aż do odzyskania niepodległości t.j. 02.11.1918 roku.
Miał on czynny wkład w walce o niepodległość Polski. Brał udział podczas rozbrajania Niemców, a także pełnił służbę na różnych posterunkach wartowniczych pod komendą „Sokalskiego Komendanta” Majka. Za pracę niepodległościową został odznaczony Medalem Niepodległości. Po rozwiązaniu P.O.W w Łaskarzewie w dniu 4 grudnia 1918 roku wstępuje do Wojska Polskiego jako ochotnik i zostaje przydzielony do 36 pułku piechoty ( nr liczby poborowej 1389), z którym walczył na froncie podczas obrony Lwowa i Rawy Ruskiej oraz podczas inwazji bolszewickiej w latach 1919-1920 .
Za swoją odwagę Bronisław Józwicki został odznaczony odznaką 36 pułku piechoty za Rawę Ruską. W wojnie polsko-bolszewickiej walczyli również jego bracia Edward i Aleksander Józwiccy z Łaskarzewa. Do rezerwy zostaje przeniesiony 30 sierpnia 1921r. w stopniu kaprala. Po powrocie z wojska pracował w swoim zawodzie jako szewc kilka lat, lecz w skutek ogólnego zastoju w rzemiośle w tamtym okresie i braku funduszy na prowadzenie warsztatu szewskiego zmuszony został do jego likwidacji. W dniu 29.07.1925 roku bierze ślub z Józefą Sztygiel. Razem ze swoją żoną mieszkają w Warszawie na ul. Brzozowej 14 . Mieli dwoje dzieci Przemysława ur. 14.07.1926r i córkę Stanisławę ur. w 1929r. Podjął pracę w Komisariacie Rządu m.st. Warszawa jako robotnik przy pomiarach gmachu więzienia przy ul. Dzielnej. W roku 1934 został przyjęty przez D.O.K I . Należał do P.O.W Okręgu stołecznego miasta Warszawy koło 2, nr legitymacji 8511 zatrudniony w Komendzie Garnizonu w Zambrowie jako dozorca i pełnił tę służbę do roku 1939 do momentu rozpoczęcia się II wojny światowej. W miesiącu sierpniu 1944 roku został zatrzymany wraz ze swoim synem Przemysławem w Warszawie za działalność konspiracyjną i osadzony w Pruszkowie w obozie przesiedleńczym, skąd dwa miesiące później zostali przetransportowani do Mauthausen. Bronisław otrzymał numer więźnia 93522, a Przemysław 93523 . Bronisław Józwicki został zamordowany w obozie w Mauthausen razem ze swoim 18-letnim synem Przemysławem Józwickim. Jego syn zginął 8 kwietnia, a Bronisław Józwicki 30 kwietnia 1945r.
Opracowała Karolina Jamnicka-Kondej