Krajobrazy, ważne postaci związane z grodem nad Wilgą, kalendarium Garwolina, a w nim nadanie praw miejskich, początki, rozwój i czasy współczesne miasta, a wszystko to na blisko 300 stronach wydanego albumu „Garwolin w dawnej i współczesnej fotografii”.
– Z wielką radością przekazuję w Państwa ręce ten niezwykły album. Z jednej strony stare, sentymentalne fotografie w kolorze sepii sprzed 1939 roku, a z drugiej fotografie współczesne, pokazujące Garwolin dzisiejszy, tętniący życiem. Staranne studiowanie albumu pozwoli Państwu na odkrycie zdjęć bliskich sobie jednością miejsca, ale odległych przestrzenią czasu. To właśnie dzięki takim zestawieniom można zobaczyć najwięcej. W całości zatem ta swoista kronika fotograficzna Garwolina stanowi niezwykle wartościowy materiał – tak do mieszkańców miasta w słowie wstępnym publikacji zwraca się burmistrz Garwolina Tadeusz Mikulski. Włodarz podkreśla, że w swoim założeniu album ma przybliżyć nie tylko ostatnie 90 lat rozwoju Garwolina, ale także utrwalić wiedzę o jego początkach.
-Chciałbym zatem, aby album, poza oczywistą podróżą sentymentalną, miał również w jakimś stopniu wymiar edukacyjny – dodaje Tadeusz Mikulski burmistrz miasta Garwolina.
Autorem najstarszych zdjęć, które znajdują się w albumie jest Narcyz Witczak-Witaczyński, chorąży 1. Pułku Strzelców Konnych stacjonującego w Garwolinie. Fotografie udostępniła córka żołnierza Barbara Witaczyńska. Współczesne zdjęcia Garwolina pochodzą w większości z archiwum Urzędu Miasta, który jest wydawcą albumu.
Data wydania 2012 rok.
opr. (ur)
Mało starych zdjęć i do tego słabo opisane. Są zdjęcia tylko sprzed wojny. Nie ma z czasów II wojny i Polski Ludowej. I do tego chaotycznie ułożone. Szkoda, że autorzy nie próbowali poszukać zdjęć z początku XX w. Zdjęcia współczesne też nie są rewelacyjne. Jedyny plus to opracowanie graficzne.
Jeśli chodzi o stare zdjęcia to jest ich mało, są słabo opisane (jednym zdaniem), brakuje dokładnej lokalizacji miejsc prezentowanych na fotografiach, poza tym zdjęcia są poukładane chaotycznie. No i dlaczego stare zdjęcia pochodzą tylko od p. Witaczyńskiej? Nie ma żadnych zdjęć z czasów II wojny światowej, z lat PRLu. Merytorycznie wygląda to kiepsko. Jedyne co dobrze zrobione, to oprawa graficzna.