W dniu 3 i 4 grudnia miał miały miejsce urodziny naszego portalu. W ciągu roku zastanawiamy się jak to się dzieje, że wciąż działamy – nasze działania nabierają rozpędu a my w zasadzie się nie kłócimy o wizję rozwoju portalu. Otóż kluczem jest wspólna wizja tego co chcemy razem uczynić.
Wydarzenie miało miejsce w Dworku w Miętnem, szczególnie klimatycznym jeśli chodzi o wydarzenia historyczne. Mieliśmy nieco obawy o to, czy frekwencja dopisze, bo miejsce nieco oddalone od samego miasta, ale nie zawiedliśmy się. Wystrój sali już nam dał do zrozumienia jak dużo przez ten czas osiągnęliśmy. Zaczęło się przecież od krótkiej rozmowy przez Internet wieńczącej słowami „A może byśmy połączyli swoje siły”.
Moglibyśmy przecież to robić w pojedynkę, stworzyć między sobą dziwną konkurencję, może to by było jeszcze bardziej skuteczne – ten akcent rywalizacji – doszliśmy jednak do wniosku, że może to tworzyć dziwną atmosferę, a nam na takiej nie zależy.
Dzisiaj wiemy, że to była bardzo dobra decyzja. Obaj jesteśmy ludźmi, którzy absolutnie nie pobierają za to żadnego wynagrodzenia, prócz wyrazów wdzięczności, które napływają z różnych stron. Różne tryby życia sprawiały, że gdy jedna osoba z nas miała mniej czasu na portal, druga ją wspierała i prowadziła. Efektem tego było to, że nikt się nie zorientował – kto kiedy był mniej czasowy.
Zgrzytanie zębów było do samej godziny 16, kiedy to jeszcze kwadrans przed oficjalnym rozpoczęciem niewiele osób krzątało się po parkiecie dworu. Piętnaście minut później nie było już za bardzo gdzie usiąść na sali.
Postanowiliśmy naszą rocznicę celebrować zapraszając wszystkich na 4 ciekawe wykłady. Doświadczenie zeszłorocznych urodzin skłoniło nas do zmniejszenia ich liczby. Zdajemy sobie sprawę, że każdy z wykładowców to pasjonat, a tematyki wykładów nie da się zamknąć w ścisłej ramie czasowej 30 minut, toteż w zeszłym roku wykłady trwały niemal do północy. W tym roku ograniczaliśmy ich liczbę po to, by mieć okazję do większej liczby ciekawych rozmów.
Na początku rozpoczęliśmy od prezentacji tego, co się dokonało w ciągu roku naszej działalności. Chcieliśmy mówić krótko – wyszło jak zwykle. Słusznie zauważyliśmy, że w zasadzie dobrze się dzieje, gdy mamy o czym mówić sprawozdając rok działalności – to znaczy, że dużo się dzieje.
Przypomnieliśmy o wielu inicjatywach, o skanowaniu archiwum zdjęć Państwa Kapiców, pana Szabo, Pana Siudalskiego i o przekazaniu i wielkiej inicjatywie skanowania zdjęć z archiwum Pani Barbary Witczak Witaczyńskiej. Wspomnieliśmy o naszym ostatnim spotkaniu z Nią i czemu postanowiliśmy, by była Ona patronem naszego portalu do kresu jego istnienia. Omówiliśmy wiele ciekawych wydarzeń, które w ciągu roku miały miejsce – o każdym z nich moglibyśmy mówić kilkakrotnie dłużej, ale widzieliśmy że nasi prelegenci też chcieli się podzielić jak najszybciej swoją wiedzą.
Otrzymaliśmy publiczne podziękowania – od burmistrza miasta, od Starosty powiatu, dyrektora szpitala i innych sympatyków portalu, którzy nam dopingują. Wszystkie z nich były dla nas motywujące.
Wykłady naszych prelegentów były ciekawe i tematycznie przekrojowe, ale dotykające powiatu garwolińskiego – była mowa o projekcie badań DNA w powiecie garwolińskim, który wspólnie z dr Łukaszem Maurycym Stanaszkiem zainicjowaliśmy, była mowa o dworach w powiecie garwolińskim o których opowiedział Pan Paweł Ajdacki, przez wąską dziedzinę wiedzy jaką jest symbolika odznaczeń pułkowych przeprowadził nas Pan Wojciech Szczegot, zaś na koniec na wycieczkę w czasy baaaardzo odległej historii powiatu zabrał nas Adrian Pogorzelski. Wszyscy występujący dostali gromkie brawa, a w kuluarach słychać było wyrazy uznania ich wiedzy.
Obok sali wykładów była również sala, na której można było wypić spokojnie herbatkę, poczęstować się ciastkiem i porozmawiać, nie przeszkadzając tym samym prelegentom – również ona tętniła życiem – zwłaszcza gdy wykłady dobiegły końca. Rozmowy trwały skończyły się nawet po północy – a trwały by i dłużej gdybyśmy nie mieli poważnych planów na kolejny dzień.
Na drugi dzień spotkaliśmy się rano w Łaskarzewie. Przed mszą o godz. 10:15 członkowie Garwolińskiej Grupy Indeksacyjnej rozdawali mieszkańcom parafii Łaskarzew ulotki o publikacji dotyczącej ich przodków. Na Mszy Św. w ciepłych słowach wypowiedział się o nas ks. Dziekan – Edmund Szarek, a my przekazując oficjalnie indeks podarowaliśmy zamiast kwiatów – owoc indeksacji trzech parafii: Garwolina, Wilgi (która jeszcze nie została oddana, ale jest już zindeksowana) i Łaskarzewa. Ksiądz proboszcz był zaskoczony nie tylko faktem otrzymania drzewa genealogicznego, ale również tego, że jego przodkowie również się wywodzili z par. Łaskarzew. Jak sam stwierdził później zawsze mówiono, że jest „przybłędą” w tej parafii. Teraz ma dowód na to, że tak nie jest i nie zawaha się go pokazać każdej osobie, która to stwierdzi.
Indeksy z par. Łaskarzew znalazły się na naszym portalu o godz. 18. Wiemy, że jest to podstawowa wersja i już szykujemy następną, uzupełnioną o więcej indeksów oraz o to, czego nie zdążyliśmy zamieścić. Pozytywną informacją jest również fakt, że publikację na papierze zechciał otrzymać ks. proboszcz na użytek parafii. Dzięki temu – osoby poszukujące przodków, a nie mające możliwości i umiejętności korzystania z komputera również będą miały dostęp do tej skarbnicy wiedzy.
Przed nami kolejny rok działalności. Już wiemy, że będzie wyjątkowy. Chcielibyśmy powiedzieć o planach, ale wszystko się dzieje tak dynamicznie, że ciężko wyklarować jakiś ich szkic. Z pewnością będziemy chcieli skanować, otrzymywać ciekawe zdjęcia od naszych sympatyków i oddać kolejne parafie. Planujemy przekazać Wilgę, Borowie, Gończyce, Maciejowice, Miastków Kościelny w tym roku – czy więcej? Dajmy się zaskoczyć losowi – w ten pozytywny sposób
Dziękujemy wszystkim, którzy byli w tych dniach z nami. Władzom miasta Garwolina i Powiatu Garwolińskiego za docenienie, sponsorom za odciążenie naszych kieszeni, a sympatykom za ich spuchnięte kciuki, które trzymają za nasze działania. Cieszymy się, że ten ból kciuków mogliśmy im osłodzić pysznym tortem urodzinowym – za rok znowu się spotkamy – obyśmy wszyscy mieli na to zdrowie!
Pozdrawiamy
Krzysztof Kot & Sebastian Jędrych
