Waleria i Antoni Onufry Pniewscy z Kobylej Woli

Córką Leopolda Eysymontta z Kozłów była Waleria (1820-1846), która wyszła za mąż za Antoniego Onufrego Pniewskiego (1791-1853) z Kobylej Woli. Udało nam się o nich obojgu znaleźć więcej informacji.

Kurjer Warszawski, 10 stycznia 1846, nr 9

Nie jest to pospolitem na świecie zdarzeniem, tylu obojga płci pozyskać szczerą życzliwość ilu liczy się znajomych, a gdy osobę która cieszyła się tem szczęściem na tym ziemskim padole, podobało się NAJWYŻSZEJ ISTNOŚCI, w kwiecie wieku powołać do siebie; jestże w możności ludzkiej opisać boleść, która po takiej stracie serce przeszywa. Ś. p. Walerja z Eysymonttów Pniewska, JW. Antoniego Pniewskiego b. Marszałka i Sędziego Pokoju Ptu Garwolińskiego Małżonka, pozostawiwszy dwoje tak ślicznych, jak sama była dziatek, które nie są jeszcze w stanie czuć swojego osierocenia, nieutulonych w żałości od tak przerażającego ciosu: Ojca, Matkę, Męża, Siostry, Braci, Krewnych i Przyjaciół, w dniu 5 b. m. mając lat 26 wieku, wszystkich swoich cnót i wszystkich doskonałości któremi ją BÓG tak hojnie obdarzył, świat ten na zawsze pozbawiła. Łzy które niedozwalaią ani zebrać myśli, ani nawet dojrzeć słów, które tę żałobną opowieść kreślą, nie są ani pierwsze, ani tylko tego nieszczęśliwego, co na próżno szuka ulgi wylewając na papier żałość, którą tak czuje że nic ukoić niezdoła, tak równie pewnym jest, że kto tylko znał ś. p. Walerję, szczerem serdecznem do BOGA westchnieniem uczci ten wzór płci swoiej, tę jej prawdziwą ozdobę. L. E.

marszałkowa garwolińska

Kurjer Warszawski, 30 kwietnia 1853, nr 114

D. 16 b. m. w dobrach własnych Kobyla-Wola, rozstał się z tym światem, po krótkiej słabości, ś. p. Antoni-Onufry Pniewski. Na smutną o tem wiadomość, zbiegła się z różnych stron kraju jego Rodzina i Przyjaciele, aby zdążyć na obrzęd odprowadzenia zwłok do kościoła parafjalnego w Górznie, a następnie pochowanie ich w grobie familijnym, które odbyło się w d. 18, wobec licznie zgromadzonych Sąsiadów i Przyjaciół zmarłego. Młodzieńcem jeszcze wstąpił do wojska, i w epoce Xtwa Warszawskiego odbył kampanję w Hiszpanji. Osiadł następnie na wsi w Pcie Garwolińskim, w którym familja była z dawna osiadłą, i tam w kole rodzinnem spędził swój żywot. Był Radcą Wojewódzkim, Sędzią Pokoju, i pełnił przytem inne usługi, do których go wybór Obywateli powołał. Żył lat 62. W związki małżeńskie wstąpił razy dwa. Z Eufemji Łączyńskiej, po zostawił 4ch synów i dwie córki, a z Walerji Eysymont dwoje małoletnich syna i córkę.— A. B. 

marszałek garwoliński

Antoni Onufry Pniewski w mundurze kirasjera


Dzieci Antoniego Onufrego Pniewskiego z małżeństwa z Eufemią Łączyńską:

Dzieci Antoniego Onufrego Pniewskiego z małżeństwa z Walerią z Eysymonttów:

  • Maria Pniewska ur. 1846. 15 czerwca 1963 r. wyszła za Antoniego Mierzwińskiego

Mierzwiński Antoni Józef (28) – ur. w Warszawie, zam. w Pszonce, syn dziedziców Pszonki z przyleglościami – rodz.: Józef i Eleonora Syrakowska oraz Pniewska Maria Waleria (17) – ur. w Kobylej Woli w par. Górzno, zam. w Starowoli, współdziedziczka dóbr Kobyla Wola, rodzice już nieżyjący – rodz.: Antoni i Waleria Eysymontt.

Kurjer Warszawski, 10 marca 1935, nr 68

  • Henryk Pniewski ur. 1844

Kurjer Warszawski, 10 listopada 1911, nr 311

Źródło zdjęć: Ernest Łuniński, Napoleon: Legiony i księstwo Warszawskie, Warszawa 1911. Zdjęcie pobrane z Biblioteki Cyfrowej Politechniki Śląskiej. Artykuły pobrane z Polony, ich oryginały znajdują się w Bibliotece Narodowej. Dane o rodzinie dzięki Sebastianowi Jędrychowi i Garwolińskiej Grupie Indeksacyjnej.

Podziel się tym ze znajomymi! Poinformuj ich o garwolin.org

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *