Mordowanie ludzi na przemysłową skalę wymaga precyzyjnego planowania. Holocaust przeraża nie tylko rozmiarem zbrodni, ale także spokojnym i konsekwentnym zaplanowaniem niszczycielskich działań oraz zaangażowaniem w zbrodniczą machinę tysięcy ludzi, którzy nie czuli, że plamią swoje ręce krwią.
Wymordowanie milionów europejskich Żydów miało swoje etapy. Pierwszym było określenie, kto jest Żydem, drugim – napiętnowanie – Żydom nakazano noszenie opasek z gwiazdą Dawida. Trzecim było ograbienie z mienia, a czwartym – izolacja, wyrwanie ze środowisk, w których Żydzi mogliby szukać wsparcia. Niemcy, przesiedlając Żydów do gett, wywożąc ich do obozów pracy lub zagłady, kolejne obszary ogłaszali „wolnymi od Żydów”. W ten sposób pozbyto się Żydów najpierw z Niemiec, a potem z kolejnych regionów znajdujących się pod niemiecką administracją.
Ten niechlubny moment historii możemy zaobserwować także w powiecie garwolińskim. W listopadzie 1940 r. w prasie gadzinowej „wolnymi od Żydów” zostały ogłoszone Maciejowice. W grudniu 1941 r. w niemieckiej prasie znalazła się informacja, że „wolnym od Żydów” jest miasto powiatowe Garwolin. Tym „wielkim” osiągnięciem chwalił się starosta garwoliński – dr Carl Freudenthal.
Nowy Głos Lubelski, 17-18 listopada 1940, nr 185
Warschauer Zeitung, 10 grudnia 1941, nr 291
