Urodził się 2 lipca 1891 roku w Helenowie Nowym gmina Łaskarzew. Jego rodzicami byli Józef i Marianna z d. Kędziorek Błachniowie. Posiadali oni 8 hektarowe gospodarstwo rolne.
Edward w ósmym roku życia zaczął uczęszczać do szkoły początkowej i po czterech latach nauki złożył egzamin do pierwszej klasy ośmioletniego Gimnazjum Filologicznego w Radomiu. Po ukończeniu czterech klas zmuszony był przerwać naukę z powodu szkolnych strajków. w roku szkolnym 1907/08 powrócił do gimnazjum i po czterech latach ukończył je z wynikiem dobrym.
W 1912 roku zapisał się na wydział prawny Uniwersytetu Warszawskiego, jednak brak funduszy nie pozwalał mu na systematyczne uczęszczanie na studia. Pracował w Radomiu, a do Warszawy dojeżdżał tylko na egzaminy. W ten sposób złożył egzamin z filozofii prawa, historii rosyjskiego prawa i logiki. W 1914 roku przeszedł na wydział fizyczno-matematyczny i przeniósł się na stałe do Warszawy. Niestety wybuch wojny pokrzyżował mu dalsze plany, ale mimo to złożył egzamin z chemii organicznej, astronomii opisowej i wyższej algebry.
W 1916 roku założył własnym sumptem w Łaskarzewie szkołę przygotowawczą do klas III i IV gimnazjum – prowadził ją przez trzy lata. Utworzenie takiej szkoły potwierdzili w lipcu 1926 roku; Inspektor Szkolny na pow. garwoliński Henryk Zawadzki, ks. Michał Turski – członek Rady Szkolnej Powiatowej i Jan Jurczak – nauczyciel Publicznej Szkoły Powszechnej w Pilczynie. W czasie I wojny światowej i okupacji niemieckiej bronił ludność polską przed nadużyciami ze strony okupanta i był przez to często pod stałym nadzorem okupanta, jak również przeprowadzano u niego częste rewizje.
W roku szkolnym 1919/20 skorzystał ze stypendium Sejmiku Powiatu w Garwolinie i ukończył roczny kurs dla działaczy oświatowo-kulturalnych im. Staszica w Warszawie pod kierunkiem Weychert-Szymanowskiej i Orszy-Radlińskiej.
W sierpniu 1920 r. zaciągnął się do szeregów Armii Polskiej i po 6-tygodniowej służbie, zwolniono go. 1 października zaangażował się w charakterze nauczyciela do 6-klasowej Szkoły Średniej Polskiej Macierzy Szkolnej Żelechowie. A w 1923 roku przeniósł się do 8-klasowego Gimnazjum Wydziału Powiatowego w Garwolinie i pracował tam 5 lat. W roku 1928 przeniesiony do szkolnictwa powszechnego i otrzymał stanowisko nauczyciela w Żelechowie.
W latach 1936-38 złożył w charakterze ekstrema egzamin z nauk przyrodniczych oraz rysunku w zakresie programu WKN. W latach 1940-52 był kierownikiem szkoły.
Niezależnie od pracy pedagogicznej, zaczynając w 1916 roku od Łaskarzewa, aż do 1949 r. bardzo wiele czasu poświęcił pracy społecznej i spółdzielczej. Za zasługi położone w zakresie propagowania lotnictwa i gromadzenia funduszów na jego cele został w 1933 r. odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasług.
W latach 1945-47 był przewodniczącym Miejskiej Rady Narodowej w Żelechowie. Na tym stanowisku w dużej mierze przyczynił się do uporządkowania gospodarki miejskiej, uzupełnił zdewastowany w czasie wojny inwentarz szkolny, oraz udało mu się pozyskać zabudowania majątku Żelechów dla Państwowego Gimnazjum Mechanicznego w Żelechowie.
Znał język rosyjski, niemiecki i francuski. Zmarł w 1957 roku, pochowany został w Żelechowie.
Opracował Krzysztof Kot